اسپیآر (نسبت چیپ به پات)
اسپیآر ابزاری برای کمک به برنامهریزی دستتان است، بطور خلاصه ارائه یک چارچوب سریع و آسان میباشد برای ارتباط اندازه پات به میزان چیپ مؤثر و باقیمانده در دستان شما میباشد، که به راحتی قادر خواهید بود تعیین کنید آیا قدرت دست شما تضمینی برای انجام آلاین در پات را دارد یا نه.
محاسبه اسپیآر
محاسبه اسپیآر بسیار ساده میباشد. اسپیآر نسبت اندازه پات به اندازه چیپ مؤثر یعنی میزان چیپی که میتوانید با آن شرط ببندید میباشد. یعنی اگر ۵۰ دلار در پات وجود دارد و ۱۰۰ دلار برای شما باقی مانده که با آن میتوانید شرط بندید، اسپیآر یا همان ضریب چیپ به پات شما برابر ۲ است (۵۰/۱۰۰). نکته مهمی که باید بخاطر بسپارید این است که اسپیآر توسط چیپ مؤثر محاسبه میشود. به عنوان مثال اگر شما ۲۰۰۰ دلار دارید ولی حریفتان فقط ۱۰۰ دلار داشته باشد، اسپیآر همان ۲ میباشد، زیرا قبل از اینکه آنرا آلاین کند، ۱۰۰ دلار بیشترین مقداری است که میتوانید روی آن شرط ببندید. همچنین ممکن است که شما اسپیآر های متفاوتی در مقابل حریفان متفاوتی در یک پات داشته باشید. اگر در نمونه توضیح داده شده در بالا بازیکن سومیهم وجود داشت که دقیقا به اندازه شما یعنی ۲۰۰۰ دلار چیپ داشته باشد که بتواند با آن شرطبندی کند، بنابراین اسپیآر با بازیکنی که چیپ کمتر دارد، کماکان ۲ میباشد ولی اسپیآر با بازیکن سوم ۴۰ میباشد (۵۰/۲۰۰۰). بنابراین ما تمایل داریم که با دستهای قوی در مقابل چیپهای کوچک آلاین کنیم زیرا آلاین در برابر چیپ کم بسیار ایمنتر و سودآورتر است تا در برابر چیپهای بزرگ.
مثال
با یک مثال بنیادی این قضیه را به شما نشان میدهیم، فرض کنید که شما در دستتان آس دل و آس خشت دارید و در فلاپ شاه پیک، ۱۰ گشنیز و ۳ خشت وجود دارد. اگر پات شامل ۱۰ دلار و چیپ مؤثر شما ۱۰۰۰ دلار باشد (اسپیآر ۱۰۰) آیا دوست دارید که روی فلاپ آلاین کنید؟ پرداخت کل پول و باختن آن بیشتر احمقانه به نظر میرسه، زیرا هیچ عقل سالمی (در صورتیکه نتواند یک دست جفت «پر» را شکست دهد) ۱۰۰۰ دلار را در یک پات ۱۰ دلاری نمیاندازد. البته اگر پات ۱۰۰۰ دلار بود و چیپ مؤثر شما ۱۰ دلار مطمئنا این کار را انجام میدادید (البته این یک فرضیه اغراقآمیز است). شما ممکن است این ۱۰ دلار را بدون هیچ محاسبهای شرط ببندید، چون شما قیمت مناسبی را برای این کار دارید پرداخت میکنید، شما اگر بهترین دست را در مقایسه با حریفتان، درحال حاضر داشته باشید ولی حریفتان با هر دو کارتی که در دستش داشته باشد با تمایل (و به درستی) این ۱۰ دلار را در یک پات ۱۰۰۰ دلاری قرار میدهد.
کاربرد عملی
هر چقدر اسپیآر کوچکتر باشد میزان پات به میزان چیپ مؤثر شما نزدیکتر است، بنابراین حریفانتان تمایل بیشتری برای آل این و پرداخت ژتونهایشان دارند. هرچند که مثال بالا با افراط و تفریط بیان شده است، ولیکن واضح است که این بنیاد اسپیآر است. بنابراین هرچه میزان پات کوچکتر باشد حریف تمایل بیشتری برای کال کردن آلاین شما دارد.
یکی از راههای استفاده از این ابزار این است که بدانیم چهنوع اسپیآری در فلاپ داشته باشیم که بازیکنان تمایل داشته باشند با اندازههای معقول و منطقی در ریور آلاین کنند. به عنوان مثال اگر اسپیآر در فلاپ ۱۳ باشد، دقیقا ۳ برابر سایز پات باید شرطبندی شده باشد تا بازیکنان در ریور تمایل به آلاین داشته باشند.
فرض کنید:
- سایز پات = ۱پ
- چیپ مؤثر شما = ۱۳پ (اسپیآر ۱۳)
اگر ما ۱پ در فلاپ شرط بندی کنیم و حریفتان کال کند در ترن ما ۳پ در پات داریم و ۱۲پ برایمان میماند، در ترن ما ۳پ دیگر شرط ببندیم و دوباره کال شود، حالا در پات ۹پ داریم و ۹پ هم برایمان باقیمانده است تا در ریور که پول وسط و چیپ ما برابر است (یعنی اسپیآر یک شده است) آلاین کنیم و در اینصورت حریف تمایل بیشتری دارد تا کال کند.
شما میتوانید طبق یک فرایند مشابه روی اندازههای مختلف چیپ مؤثرتون و میزان شرطی که میبندید کار کنید.
بیایید با برخی از دستورالعملهای کلی برای اسپیآرهای خاص و تمایل به بازی با آنها کار کنیم.
اسپیآر ۴ یا کمتر: این اسپیآر پایین در فلاپ موقعیتی است که ما باید احساس راحتی کنیم و دستهایمان را با یک جفت قوی نگه داریم. در اینجا فقط به اندازه ۲ پات یا ۳ شرط کوچکتر اگر شرطبندی شود، میتوان آلاین کرد، در این حالت اکثر بازیکنان به سختی میتوانند برای جفتهای بد و بخصوص خوبشون تصمیمگیری کنند.
اسپیآر ۱۰ یا بیشتر: اسپیآر بالاتر چیپ مؤثر شما را با داشتن یک جفت به خطر میاندازد. هر چقدر پول بیشتری برای شرطبندی نسبت به پات وجود داشته باشد، احتمال آلاین کردن حریفتان بدون یک دست قوی را کمتر میکند.
اسپیآر ۴ تا ۱۰: این نسبت حد وسط برای اسپیآر میتواند به هر دو حالت انجام شود.
همانند مثال بالا، شما در دستتان آس دل و آس خشت دارید و در فلاپ شاه پیک، ۱۰ گشنیز و ۳ خشت وجود دارد.
اگر میدانید که حریفتان دست به کال کردنش خوبه، حتی با اسپیآر ۱۰هم به راحتی میتوانید از هر ۳ مرحله عبور کنید، زیرا این کال کردنها با جفتهای بدتر از ما برای ما سودآوری خواهد داشت.اگر حریفتان خیلی سخت است، پس با وجود یک بازیکن محافظهکار، حتی با اسپیآر ۵ هم صلاح نیست که آلاین کنیم زیرا ای نوع از بازیکنان تا دست بسیار قوی نداشته باشند، انزجار دارند تا با چیپ مؤثرشون بازی کنند.اگر هیچ نظری روی حریفتان نداشتید چه میکردید؟ در شرطهای کوچک خطا کردن در کنار بازیکن شل که اغلب اوقات کال میکند تا ببازند ایمن است و باید تمایل داشته باشید که با داشتن یک جفت قوی حتی در اسپیآرهای بالاتر نیز به بازی ادامه دهید.
فرضیه بنیادین اسپیآر بسیار ساده است. هرچه چیپ مؤثرتان نسبت به پات بزرگتر باشد، باید دست قویتری داشته باشیم تا بتوانیم همه مراحل را رد کرده و از همه ببریم. و زمانی که اندازه پات بسیار بیشتر از پول باقیمانده برای شرطبندی باشد باید تمایل به رها شدن از آن داشته باشید تا همه چیز متعادلتر شود.
