رامی گروهی از بازیهای تطبیقی است که با روش بازی مشابه که در آن تطبیق کارت‌ها با ارزش یکسان یا پشت سر از یک نوع قابل توجه است. هدف اساسی در هر شکلی از رامی ساختن ترکیباتی است از مجموعه کارت‌ها که به صورت سه یا چهار نوع کارت با ارزش یکسان یا سه کارت یا بیشتر به ترتیب پشت سر هم از یک نوع، اجرا می‌شود. پژوهشگر بازی‌ها، دیوید پارلت، بازی مکزیکی ” کانکین ” را نیاکان تمام انواع بازیهای رامی می‌داند، که خود از یک بازی چینی به نام ” خان هو ” گرفته شده است. بازیهای رامی در هند محبوب هستند. این احتمال وجود دارد که رامی هندی توسعه یافته رامی جین و رامی ۵۰۰ باشد که از ایالات متحده منشا گرفته است.
ویژگی های کلی بازی های سبک رامی
تقسیم کارت
بسته به انواع بازی، هر بازیکن تعداد مشخصی کارت از یک دسته ورق استاندارد ۵۲ کارته یا بیش از یک دسته ورق یا یک دسته ورق ویژه برای بازیهای خاص دریافت می‌کند. کارتهای پخش نشده به صورت رو به پایین در وسط میز قرار می‌گیرند، که به عنوان کارتهای مشترک شناخته می‌شوند. در بیشتر انواع این بازی، در محل و کنار کارتهای مشترک که بازیکنان کارت‌ها را دور انداخته یا دست خود را از بازی خارج می‌کنند، یک کارت رو به بالا سوزانده و معلوم می‌شود که این کارتهای رو باز با عنوان مجموعه‌ی دور انداخته شده شناخته می‌شوند. در رامی ۱۰ کارته که اغلب با دو، سه یا چهار بازیکن بازی می‌شود، هر بازیکن ده کارت می‌گیرد. در بازیهای رامی با پنج بازیکن، به هر بازیکن شش کارت داده می‌شود. در رامی ۵۰۰ به هر بازیکن هفت کارت داده می شود. در رامی هندی 13 کارت به هر بازیکن تعلق می‌گیرد.
روشهای ترکیب کارت‌ها
روش ترکیب کارت‌ها می‌تواند یک مجموعه یکسان یا پشت سر هم باشد. یک مجموعه یکسان حداقل از سه کارت با همان ارزش تشکیل شده است، به عنوان مثال 4 ♥ 4 ♦ 4 ♠ یا K ♥ K ♦ K ♠ K. یک مجموعه پشت سر هم شامل حداقل سه کارت متوالی از همان نوع J ♣ Q ♣ K ♣ یا 4 ♥ 5 ♥ 6 ♥ 7 است. در انواع بسیار کمی از بازی به مجموعه پشت سر که نوع‌های متنوعی دارند اجازه تشکیل می دهند. در چند نوع از رامی، الگوهای دیگر ممکن است مجاز باشد. مثالاً در برخی از انواع، ترکیب‌ها (مجموعه‌های یکسان و پشت سر هم) باید حتماً 3 یا 4 کارته باشند، در حالی که در سایر نوع‌ها ترکیب های بزرگتر با استفاده از مجموعه پشت سر هم طولانی تر مجاز است، به عنوان مثال: 8 ♠ 9 ♠ 10 ♠ J ♠ Q ♠، یا اگر چندین دست ورق یا کارتهای وحشی (مانند جوکر) استفاده شود می‌توان، 5 ♦ 5 ♦ 5 ♥ 5 ♠ 5 ♠ را نیز ساخت. کارتهای وحشی ممکن است به جای ارزش هر کارت در یک ترکیب استفاده شود. تعداد کارتهای وحشی که می‌توان در یک ترکیب استفاده کرد ممکن است محدود باشد.
روش بازی رامی
بسته به تنوع بازی، بازیکنان به نوبت برای دست خود کارت اضافه می‌کنند و می‌ریزند. روشهای مختلف و کاملاً متفاوتی برای انجام این کار وجود دارد، اگرچه این کار معمولاً شامل برداشتن کارت از کارتهای مشترک و دور انداختن کارت به قسمت مجموعه‌ی دور انداخته شده است. در برخی از انواع، بازیکنان با قرار دادن قسمتی از مجموعه‌های یکسان یا پشت سر هم روی میز، آنها برای همه بازیکنان آشکار می‌کنند، در سایر نوع‌ها، هر بازیکن دست خود را تا زمان نمایش نهایی مخفی نگه می‌دارد. در برخی از رامی‌ها اجازه می دهد تا از مجموعه کارتهای دور انداخته شده یا از مجموعه‌های یکسان یا پشت سر هم روی میز بازیکنان دیگر کارت بردارید.
نمایش نهایی
در اکثر انواع بازیکن باید تمام کارتهای خود را حداقل در دو ترکیب قرار دهد (اگرچه ممکن است به آنها اجازه داده شود قبل از نشان دادن نهایی یک کارت را به قسمت کارتهای دور انداخته شده بریزند). هنگامی که بازیکن تمام کارتهای خود را ترکیب کرد، تمام دست خود را نشان می‌دهند و امتیاز بندی دست‌های بازیکنان انجام می‌شود و همه بازیکنان دیگر ترکیب‌های ساخته شده و نشده خود را نشان می دهند.
امتیاز بندی
پس از یک نمایش نهایی موفق، برنده یا همه بازیکنان دست خود را امتیاز بندی می‌کنند. در بیشتر نوع‌ها، کارتهای شماره‌دار دارای ارزش همان اعداد هستند و کارتهای رویال (سرباز – کوئین – شاه) امتیاز خاص دارند و آس اغلب دارای یک امتیاز متفاوت است. امتیاز دهی اغلب شامل جمع کردن امتیاز کارتهای ترکیبی هر بازیکن و کسر امتیاز کارت‌هایی است که ترکیب نشده‌اند. همچنین ممکن است برنده پاداشی برای برنده شدن دریافت کند. برخی از ترکیبات خاص یا دشوار نیز ممکن است امتیازات اضافی را به یک دست بدهند. ممکن است یک بازیکن در صورتی که کارتهای بدون ترکیب وی بیش از کارتهای ترکیب شده‌اش باشد نمره منفی دریافت کند. معمولاً بازی تا جایی ادامه می‌یابد که یک بازیکن از یک مرز امتیازی به عنوان مثال ۱۰۰۰ امتیاز عبور کند.
